Dziesięć lat po tym, jak została poważnie ranna w ataku terrorystycznym, Iris znowu ma silne bóle. Przypadkowe spotkanie z niewidzianym od dawna Ejtanem, jej młodzieńczą miłością, otwiera rany, które niosą ze sobą jeszcze większe cierpienie niż fizyczne dolegliwości. Czy Iris zdoła wybaczyć Ejtanowi to, że ją porzucił? Wydaje się, że nie, ból jest zbyt wielki. Tylko czy stać ją na to, by odrzucić powrót człowieka, który kiedyś był całym jej światem?
Uczucie odradza się z taką mocą i namiętnością, że mimo wątpliwości Iris gotowa jest poświęcić szczęście swojej rodziny i zadać bliskim ból, którego sama doświadczała przez lata.
Zeruya Shalev sugestywnie i z kunsztem tworzy portret miłości tak głębokiej, że zdolna jest przetrwać lata, i przyciągania tak niebezpiecznego, że można zaryzykować dla niego wszystko.

Iris jest chyba najbardziej dojrzałą bohaterką, jaką Shalev stworzyła do tej pory.
„Frankfurter Allgemeine Zeitung”
Zeruya Shalev kradnie serca czytelników opowieściami o pozornie zwyczajnych rodzinach, raz po raz niszczonych brakiem emocjonalnego zadowolenia. [...] Powieść ta, podobnie jak poprzednie, jest napisana w realistycznym stylu i tworzy wspaniałą amplitudę narracji.
„Ynet”
Autorka pozwala czytelnikom dotknąć własnego bólu, a tym samym oferuje im najbardziej autentyczną przyjemność, jaką może dać literatura.
„Mako”